Hiroł of de dej czyli do rynku Bałuckiego i z powrotem

Otóż się spotkaliśmy w ramach akcji GPO z towarzystwem ludzi z TVN gnanych potrzebą poczynienia nam lansu w programie "Uwaga!" wczoraj, by nawiedzić city financial celem wręczenia ulotek tegoż banku zerwanych z miejsc, gdzie ulotkować nie wolno tudzież nakręcić zrywanie tychże ulotek. Ponieważ w mieście ich jakoś nie było, a wieść gminna niosła, że widziano je na Bałutach, wsiedliśmy w ŁTR, zwany już powszechnie pesą (jest absolutnie piękna) i pojechalismy na rynek w składzie: Miau, ja, Hubar, Conri i Markus. Dojechawszy tam dowiedzieliśmy się od Hubara, który właśnie odebrał telefon od kolesia z TVN. że jednak koncepcja się zmieniła, robimy Gocara (czyt. ulotki tejże firmy zrywamy, a nie zawiedzie nas pod względem ich obecności i do niej uderzamy z miażdżącym zwrotem śmiecia). Zatem wracamy do centrum, skąd jedziemy na dworzec Łódź Kaliska.
Jednym słowem pojechaliśmy, wysiedliśmy, wsiedliśmy w tramwaj w przeciwną stronę i wróciliśmy na Kosciuszki, a wszystko za sprawą Pana z TVN, który na pierwsze ma Nie Wiem, a na na drugie Jak Mam Na Imię.
Pana miłosiernie nie wymienię z nazwiska, nadmienię tylko, że miał plackowate rumieńczyki i niezachwianą pewność siebie.
Rozczulił mnie jeszcze dwoma sytuacjami.
Ponieważ, jak wspomniałam, nie było ulotek city financial, padł pomysł, by sfingować naklejanie, a potem zrywanie tychże. Ale Pan z TVN zasięgnąwszy opinii z Centrali orzekł, że to nieetyczne. Na moje pytanie, co ma etyka do faktu, że ulotka za moment zostanie zerwana, nie umiał odpowiedzieć, tylko się zagapił w okolice tango II. Druga zaś: na Kaliskim inscenizowaliśmy sytuację, w której się schodzimy z zerwanymi ulotkami i ustalamy, że jedziemy z nimi do Gocaru. PzTVN miał Wizję, by Hubar poprowadził scenę w ten sposób, że rozdziela role: ty robisz to, ty tamto, tak jakby rządził. I znów zapadła taka niezręczna stanikomaniakalna cisza, gdy powiedziałam niewinnie: "Ale przecież u nas tak nie jest".
O terminie emisji poworoniczę wam na adres i nie dam przegapić :P
Sama akcja, jak wspólnie orzekliśmy, poszłaby dużo sprawniej, gdyby Pan z TVN pozwolił nam działać po swojemu. Do Gocaru wparowaliśmy w parę minut po wyjściu szefa, po drodze z Kaliskiego wysiadając na każdym przystanku i zrywając kolejne świstki, co było sumiennie filmowane przez Brajta. Domniemana sekretarka była bardzo uprzejma i pełna zrozumienia, nie stwarzała też trudności w wykonaniu połączenia głosowego za pośrednictwem linii stacjonarnej do szefa, który jednakowoż oświadczył, że nie ma nam nic do powiedzenia, a w ogóle, to widział Grupę Pewnych Osób, jak nakleja ulotki, zapewne po to, by je potem zrywać, a całość filmować i onanizować się tym na jutubie. W kontekście tej wdzięcznej insynuacyjki decyzja Centrali, jaką otrzymał Pan z TVN istotnie nie była od rzeczy. Może Centrala miała jasnowidzenie.