Jestem szczęściara

Bo gdy jestem chora, mogę po prostu iść na L4. Wprawdzie staram się zatroszczyć o to, by ten, kto mnie zastępuje, wiedział, co zostało w danej, pozostawionej na moim koncie sprawie zrobione, niemniej nikt mi nie robi wyrzutów, że beze mnie firma runie. Co oczywiście oznacza, że nie jestem niezastąpiona, ale mam powody przypuszczać, że pracuję dobrze i moja praca jest doceniana.

Co w prostej linii prowadzi do kolejnego powodu, dla którego jestem szczęściarą: dostałam podwyżkę. Już oficjalnie, z podpisanym papierem. Miło, że wreszcie trafiłam na kierownika, który potrafi dostrzec to, że angażuję się w pracę.

Trzecim powodem jest to, że przeszłam przez pierwsze sito naboru do programu treningowego dla zdolnych pracowników i wkrótce czeka mnie assessment centre, czego się trochę boję, a mocno ciekawię.

Poza tym to już same drobiazgi. Miałam trochę wolnego, więc udało mi się poumawiać do lekarzy specjalistów, by i o zdrowie zadbać; wreszcie rozwiązałam umowę z dotychczasowym dostawcą, pozostając tylko przy necie w Pierdolcu; można powiedzieć, że oczyściłam nieco przedpole z zaległych spraw.

Bardzo mi przykro, nie umiem się bawić, ale nie mam na co narzekać.