Pajęczyca

Pajęczyca nie ma imienia. I raczej mieć nie będzie, bo jedyne imię, jakie pasuje do pająka, to Tekla, a to zbyt banalne skojarzenie.
Pajęczyca jest bardzo przepięknym okazem krzyżaka ogrodowego. Uwiła sobie sieć kilka tygodni temu za moim kuchennym oknem, ale nie gdzieś skromnie w kącie, tylko centralnie. I dość niewysoko, więc wyglądając przez okno mam ją idealnie na wysokości wzroku.
Do dziś nie wiedziałam nawet, jakiej jest płci. Siedziała sobie w pajęczynie i rosła z dnia na dzień. Dziś jednak przykuł mój wzrok inny pająk w owej pajęczynie, drobniejszy jakby i bardziej beżowy (pajęczyca jest omal szara), który noga za nogą przemieszczał się w kierunku naszej bohaterki.
Najpierw pomyślałam, że to konkurencja próbuje zawładnąć rekordową pajęczyną. Potem wymyśliłam, że chyba jednak nie, chyba bym coś wiedziała o ewentualnych walkach pająków o ich sieci, gdyby miały to w zwyczaju. Moja wiedza o pająkach jest jednak dość stereotypowa. Wiem, że tkają pajęczynę, że porażają jadem (o! może ją nazwę Neurotoksyna?), że swe ofiary wysysają, że samica zeżera samca po kopulacji, co zresztą bardzo ciekawie wykorzystał Hanns Heinz Ewers w opowiadaniu "Pająk"(niestety jakaś świnia łajdacka wzięła, pożyczyła i nie oddała, a było w zbiorku opowiadań popieprzonych niemieckich mistrzów grozy "Czarny pająk"). Chyba tyle. No i że sieć gdzieniegdzie jest lepka, a gdzieniegdzie nie i tylko jej autor wie, którędy leźć, by się nie przykleić.
Ten chyba też wiedział, w każdym razie się nie przykleił, przemieścił się do pajęczycy. Ta tkwiła nieruchomo, tylko groźnie szczerzyła szczękoczułki.
Przez dobrą godzinę patrzyłam, jak ten mniejszy próbował tę większą, no, posiąść. Co pewien czas się zbliżał, obmacywał ją nóżkami i dawał dyla. No lepsze niż Animal Planet, bo na żywca! W końcu przypadł do niej, wiszącej odwłokiem w dół, a nogami do góry, przyatakował i chyba poniósł klęskę, albo bardzo pająkom współczuję, że załatwiają to w ułamku sekundy. W każdym razie dziabnęła go tak, że ładnych parę minut wirował, nieruchomy, na wypuszczonej przez siebie nitce. Po czym zniesmaczył się i poszedł sobie.
A pajęczyca wszamała wszystkie wcześniej złapane muchy i znów znieruchomiała za oknem.

PS potem popędziłam do Wiki i już wiem, że samice są dużo większe (do 2,5cm) niż samce (6-8mm) i bywają w różnych kolorach, podczas gdy panowie pozostają przy zawsze modnych beżach i brązach.

update
Pajęczyca się wyniosła i więcej okropnych wpisów o niej nie będzie :P